می توان فراموش کرد؟

این کتاب تصویری تکان دهنده از آلمان نازی در واپسین سال های جنگ دوم جهانی به دست می دهد. نویسنده کتاب که در 9 سالگی داوطلبانه به عضویت سازمان جوانان هیتلری درآمده و در پایان جنگ نوجوانی سیزده ساله است، با زبانی ساده و بی تکلف از تجربه های تلخ و شیرین خود سخن می گوید و بخشی از رویدادهای مهم و حساس آن دوران را آن چنانکه در ذهن کودکانه اش نقش بسته است، بیان می کند. خواننده به آرامی در جریان حوادث قرار می گیرد و از نگاه ویژه او به مهمترین مسائل آن درون می نگرد. آنچه بیش از هر چیز به جاذبه و گیرایی این کتاب می افزاید، تقابل معصومیت و سبعیت، یا به به عبارت دیگر رویارویی پاکی و زشتخویی است و این موضوع هنگامی به اوج می رسد که نویسنده با احساس پاک کودکانه خویش به خشونت بارترین جنایات نازیها می نگرد. فاصله میان این دو نگرش به خواننده امکان می دهد تا ابعاد هولناک واقعه را با روشنی و وضوح بیشتری دریابد.