دربخشی از این کتاب می خوانید:
در موقع استیلای ایران، دین یهود، که در آن زمان پایه و اساس احداث شهر مذهبی اورشلیم بود، شکل و صورتی به خود گرفت. برای نشر و اشاعه این دین، ادبیات قدیم یهود و اسرائیل اصلاح شد و دستورهای شرعی تورات تنظیم گردید. در این زمان کتب تاریخ عزرا و نحمیا که از موسسین و بانیان جامعه اورشلیم هستند و جریان حوادث را از لحاظ کاهن های اورشلیم به نگارش در آورده اند و اسناد حقیقی آرامی را درباره طرز حکومت پادشاهان ایرانی به عنوان شاهد و مثال ذکر کرده اند، تدوین گردیده است. .
