در بخشی از این کتاب می خوانید:
اصولا نوگرایی و نوجویی پیشتازان دین و دانش، برای عامه مردم تکان دهنده است . زیرا خواب و آرامششان را به ویژه خواب شیرین جزم و جزمیات آنان را بر آشوبد. لذا عامه جاهل و جاهلان عامه با درشتی و دشنام از پبام پاک و آسمانی پیامبران پذیرایی می کردند. نوح را مسخره می کردند و ابراهیم را به آتش می انداختند، موسی را آواره می کردند، عیسی را به صلیب می کشیدند و دهها جنگ خانمان سوز با پیامبر به راه می انداختند.
